เมื่อคืนเราฝันว่าเห็นเธอคนนั้นคนที่เรารัก แต่งตัวด้วยชุดสีขาวบริสุทธิ์ผมยาวผูกผมด้วยโบว์สีขาว
เธอเดินออกมาจากราวป่าทึบขณะที่เรายืนอยู่ในทุ่งหญ้าโล่ง ๆเธอเดินเข้ามาใกล้ แววตาเธอดูเศร้ามากๆ เธอจับมือเราไว้และเธอก็ได้บอกกับเราว่า อย่าเอาเธอมาเป็นตัวถ่วงอีกต่อไปเลย เธอร้องให้ และค่อยๆปล่อยมือเราแล้วแล้วหันหน้าเดินกลับไปหายเข้าไปในป่าลึก เราทำได้แต่มองดูเธอเดินหายไป เราไม่รู้ว่าฝันแบบนี้มันหมายความว่าอย่างไร แต่เรา ก็ตื่นขึ้นมากลางดึกด้วยความตกใจมากๆ เราทำได้แค่นั้งคิด อยู่แบบนั้น ไม่รู้จะถามใคร แล้วความรู้สึก แย่ๆ ก็กลับเข้ามาในหัวของเราอีกครั้ง
เพราะตั้งแต่เธอจากไป เราก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย
เราแค่รู้สึกว่า ความฝันแบบนี้มันอาจจะเป็น ลางไม่ดี แน่ๆ แต่เราก็ทำได้แค่เก็บเอาคนเดียว ตอนนี้เรารู้สึกเป็นห่วงเธอคนนั้นมากๆ แต่เราก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าต้องทำยังไง มันยังมีบางส่วนลึกๆในใจของเรา ที่สื่อถึงกันอยู่ ถึงแม้ตอนนี้เธอคนนั้น อาจจะลืมเราไปแล้ว ณ. เวลานี้ แต่การที่เธอเดินออกไปแบบนั้น มันทำให้เรายังรู้สึกว่าทุกอย่างมันยังไม่จบลงแค่นี้
หรือ ว่าเราอาจะแค่คิดไปเอง แต่ตอนนี้ เรารู้สึกเป็นห่วงเธออย่างบอกไม่ถูก น้ำตาเราค่อยๆไหล ลงมาบนแก้ม ทั้งที่เราพยายามกลั้นมันเอาไว้ แต่ก็ทำไม่ได้ เรานั้งคิดว่าโชคชะตาทำไมถึงได้ชอบเล่นตลกอะไรแบบนี้ เรามีชีวิต มีจิตใจที่เต็มไปด้วยบาดแผลต่างๆมากมาย ปมในใจที่เราพยายามลบมันออกไปแต่ก็ไม่เคยจะทำได้สำเร็จ เวลานี้ เราทำได้แต่ถามตัวเองอยู่ซ้ำๆ ว่าเราจะต้องทำยังไง เราอยากบอกเธอ กับเรื่องราวทั้งหมดที่มันเกิดขึ้นกับเรา เราอยากให้เธอได้รับรู้และเข้าใจ ถึงแม้มันจะไม่สำคัญอะไรกับเธอเลยก็ตาม แต่เราก็ยังอยากบอกเธออยู่ดี เราไม่รู้ว่า เรายังมีสติดีอยู่หรือเปล่า ที่กำลังวิ่งตาม สิ่งที่เป็นไปไม่ได้ แต่เราก็แค่อยากให้เธอคนนั้นได้รู้ว่าเรารักเธอมากแค่ใหน เท่านั้นคงเพียงพอแล้วกับสิ่งที่เราควรจะทำได้ เราอยากให้เธอรู้และเห็นเราในตอนนี้ จริงๆ
