แสงสว่างแม้จะน้อยนิดแต่จะพิชิตความมืดมนได้เสมอ

แสงหิ่งห้อยอันน้อยนิด จะเริ่มส่องสว่างมากยิ่งขึ้นในยามที่ท้องฟ้ามืดสนิทลง ด้วยเหตุอันใด ชีวิตคนๆนึงก็จะมีคุณค่ามากที่สุดก็ต่อเมื่อ องค์ประกอบของชีวิตนั้นเหมาะสมกับสิ่งที่ตัวบุคคลเหล่านั้นเป็น นั่นเอง

รักเพื่ออะไร

ผมพยายามติดตามดูชีวิตของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งเด็กที่เชื่อเเละศรัทธาในความรักมาก เธอมีครอบครัวที่อบอุ่นเธอดูเป็นคนอ่อนโยน แต่เมื่อเธอต้องผ่านวัยที่ต้องการใครอีกคนเพื่อจะสร้างครอบครัวใหม่เธอก็ต้องพบเจออะไรอีกมากมายข้างนอกนั่น เธอก้าวเข้าสู่เส้นทางของสังคมเพื่อเรียนรู้สิ่งใหม่ๆรอบตัว จนเธอต้องพบเจอเรื่องราวมากมายทั้งดีและร้ายจากชีวิตที่ไร้เดียงสาก็เริ่มมองเห็นอีกมุมหนึ่งของสังคม ผมพยายามปลอบเธอทุกครั้งที่เธอนั้นเสียใจและดูอยู่ห่างๆเพียงเพื่อจะคำตอบที่พยยามตามหาว่าที่จริงแล้วคนเราต้องการความรักเพื่อจุดประสงค์อะไร เรื่องการพบเจอกันระหว่างคนสองคนเเล้วตกลงจะอยู่ร่วมกันใช้ชีวิตร่วมกัน ในหลายแง่มุมที่ผมพยายามจะหาคำตอบมั้นอาจจะเกินสิ่งที่ทุกคนจะเข้าใจ เราอาจถูกสร้างมาเพื่อเป็นแบบนี้หรือเราจะตัดสินใจทำตามความต้องการของสิ่งที่กระตุ้นมันเท่านั้น เพราะชิวิตมันเหตุขึ้นจากหลายเรื่องราว บางทีเราอาจจะไม่เข้าใจถึงสิ่งที่แท้จริงในสิ่งที่ถูกเรียกว่าชีวิตก็เป็นได้ มันซับซ้อนเเละละเอียดอ่อนมาก

ความรักก็เช่นกัน มันอาจจะผลิดอกออกผลให้ดังใจเราปรารถนาไม่ได้ เหมือนการปลูกต้นไม้ หากเราดูแลอย่างไม่เคยเข้าใจเลยมันก็อาจจะตายลงได้ เราต้องศึกษาถึงหลักเกณฑ์ของต้นไม้ให้เข้าใจก่อนเราจึงจะดูแลมันได้ เพราะไม่อย่างนั้นบางทีสิ่งทีเราคิดว่าดีแต่มันอาจจะทำลายทุกอย่างให้พังลง เช่นถ้าเกิดเราปลูกต้นไม้ขึ้นมาต้นหนึ่งเราคิดแค่ว่าต้นไม้ต้องการปุ๋ยและน้้ำเราใส่ปุ๋ยรดน้ำเกิดพอดีมันก็อาจจะตายได้ง่ายๆ ขณะเดียวกันที่ความรักถ้าเราเอาใจใส่มากไปเกินพอดีมันก็จะทำให้เกิดความรำคาญและจบลงได้เหมือนกัน

แต่นั้นก็ไม่ใช่คำตอบทั้งหมดที่ผมตามหาอยู่ดีเพราะนั่นมันเป็นแค่กลไกของความรักแต่คำถามของคำตอบคือรักเพื่ออะไรทำไมต้องรัก