พวกเจ้ากำลังจะพูดอะไร? อยากบอกว่าแขนขาที่ไร้ซึ่งเรี่ยวแรง ดวงตาที่พล่ามัว มือที่จับอะไรไม่เคยคงทน สิ่งเหล่านี้หรือ ที่เรียกว่าความสมบูรณ์แบบ และน่าภูมิใจ ในหลายมุมของโลกที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดและความทุกข์ทรมาน พวกเขาเพิ่งลืมตาขึ้นมาดูโลกแล้วพวกเค้าผิดอะไร ที่ต้องแบกรับความเจ็บปวดเหล่านั้นไว้ มันดูไม่สมเหตุสมผลเลยอีกอย่างคำดูถูกเหยียดหยามเหล่านั้นราคาของมันอยู่ตรงใหน พวกเจ้าแค่ทะยานอยากไปตามความพอใจที่พวกเจ้าอยากให้เป็นก็แค่นั้น การด้อยค่าความคิดและสัจธรรมของผู้ที่เห็นความจริงของโลก โดยปราศจากมายาคติ กลับถูกชื่นชมในยุคนี้ การกลบเกลื่อนความหวาดกลัวได้รับความนิยม ทั้งที่จริงแล้ว สิ่งเหล่านั้นยังคงอยู่และจะปารกฏออกมา เลิกหลอกตัวเองกันซักที และยอมรับในสิ่งที่ควรจะเป็น ไม่ว่าสิ่งใดก็ล้วนผุกร่อนและถูกกัดกินด้วยกาลเวลาทั้งสิ้น ดังนั้นจงหาความพอดีให้ตัวเองซ่ะ จะได้ไม่ต้องดิ้นทุรนทุรายเมื่อทุกอย่างเกิดปรากฏต่อหน้า ทั้งสุขและทุกข์ที่เราเผชิญ มันเป็นแค่เรื่องธรรมดา คิดถึงความตายเข้าไว้ให้มาก เพราะวันนึงมันก็จะเกิดขึ้นแก่เราและคนที่เรารักเช่นกัน ดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์และ ดาวในท้องฟ้าก็มีอายุขัย เพืยงแต่เวลาจะจัดสรรค์ให้เท่านั้น เหล่านั้นแหละคือความจริงคือสัจธรรมของโลกธาตุ การเปลี่ยนแปลง ทั้งปวง ดังนั้น อย่าด้อยค่าซึ่งกันและกันแต่จงอยู่ร่วมกันด้วยความเคารพและให้เกียรติเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ต่อกัน อย่าให้ความเกลียดชัง ความหึงหวง ความอิจฉาริษยา มาเป็นเครื่องสร้างความเศร้าหมองแก่จิตใจต่อกันเลย ทุกอย่างย่อมเกื้อกูลและส่งผลต่อกัน มนุษย์ สัตว์ ต้นไม้หรือพลังงาน มีความเกี่ยวพัจกันอย่างลึกซึ้ง ดังนั้นเมื่อโลกหมุนไป ความเสื่อมลงของโลกและจิตใจมนุษย์จึงผูกโยงกัน อย่างไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมโลกแปรปรวนเปลี่ยนแปลงไป ถ้าเราย้อนมาดูจิตใจของคนในทุกวันนี้ แล้วพวกเจ้าจะเข้าใจคำว่าเด็ดดอกไม้สะเทือนถึงดวงดาวเป็นยังไง
สุธา สุวรรณเวลา
