เมื่อความรักของเขาค่อยๆ ลดน้อยลง

ในขณะที่เรายังเฝ้าหวังว่า สักวันเดี๋ยวเขาก็จะกลับมาเป็นคนเก่า คนที่เคยรัก เคยทุกข์ เคยยิ้มหัวเราะเหมือนวันวาน

แต่ความเป็นจริงแล้ว

อดีตได้ผ่านไปแล้ว ไม่มีทางที่จะกลับมาเหมือนเดิม และ “ใจ” ของเขาก็เช่นกัน

หากเรากำลังเผชิญเหตุการณ์นี้อยู่

คนที่เราควรตั้งคำถามที่สุดคือ ตัวเราเองว่า วันนี้ได้รักเขาที่สุดแล้วหรือยัง ได้ทำเพื่อเขาจนสุดกำลังแล้วหรือยัง ได้มอบความรัก ดูแล เอาใจใส่เขาถึงที่สุดแล้วหรือยัง

หากเราได้ทำแล้วทุกๆ ข้อ แต่กลับพบว่ารักของเขาที่ให้กลับมาลดน้อยถอยลง จนแทบไม่เหลือ จนรักนั้นย้อนกลับมาทำลายตัวเราเอง

เช่นนั้นแล้ว เราจงภูมิใจเถอะว่าเราได้มอบรักให้คนๆ หนึ่งอย่างเต็มที่แล้ว ในเมื่อเขาไม่เห็น เขาไม่ต้องการ ไม่เห็นคุณค่ารักที่เรามอบให้

ควรถึงเวลาแล้วที่เราจะเอารักนั้นกลับคืนมาเพื่อ “รัก” ตัวเอง

นานเท่าไหร่แล้วที่เรารักเขา ทุ่มเทเพื่อเขา จนหลงลืมดูแลตัวเอง

นานเท่าไหร่แล้วที่เราต่างให้ใจให้ชีวิตของเราเพื่อเขา แต่เขากลับทำลายมันลงทุกครั้ง จนเราท้อแท้และเหนื่อยใจที่จะเดินไปต่อ

นานเท่าไหร่แล้วที่เราทุ่มเท ซื้อสัตย์ รักเดียวใจเดียว แต่เขากลับเห็นว่านั้นคือสิ่งที่น่ารำคาญ น่าเบื่อ

หากรักแล้วมันเหนื่อย มันทำให้เราไม่รักตัวเองแล้ว

จงเอารักกลับมาดูแลตัวเอง และรักตัวเอง รักคนที่เราควรรักจะดีกว่า

จงเก็บไว้ให้คนที่เขาเห็นค่า เพราะยังมีคนอีกมากมายต้องการมัน

อย่าเอาไปมอบให้คนไม่เห็นค่าแบบนั้นเลย ไม่คุ้มกันหรอก

เขาไม่มีค่าพอจะได้พบรักที่ยิ่งใหญ่และทราบซึ่งไปกับความรักดีๆ แบบนี้หรอก

.

#รักคือการให้

#ความทรงจำสีเทา