ที่นี่เป็นที่ระบาย ที่นี่คือที่ที่ให้ความรู้สึกทางใจ ได้ปลดปล่อย ความอึดอัดบางอย่างออกไป ทุกคนต้องเคยเป็น และอาจจะยังคงเป็นอยู่ในขณะนี้ก็ได้ เพราะสภาวะความเป็นมนุษย์ ของทุกคนก็เหมือนๆกัน ที่ต้องจมอยู่กับความรู้สึกต่างๆนาๆมีสุข ทุกข์ สมหวังและผิดหวังกันไม่สิ้นสุด จนกว่าจะลาลับโลกไป และการที่เราได้ใฝ่หาแสวงหาเรื่องราวต่างๆมากขึ้น เราก็ยิ่งจมลึกลงไปในความรู้สึกมากขึ้น
และไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เราก็ไม่มีโอกาสจะหลีกเลี่ยงทุกอย่างได้ การที่เราสละทุกอย่างแล้ววางตัวอยู่ตรงกลาง นั่นเป็นวิธีเดียวที่เราสามารถลดทอน ความเจ็บปวดออกไป ไม่รัก และไม่เกลียด ไม่ต้องการอะไรจนมากเกินไป หรือแม้แต่เราจะพยายามไม่เพ้อฝันกับสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้น ขอแค่เราอยู่กับปัจจุบันให้มากที่สุด รู้สึกกับลมหายใจ ที่มีอยู่ให้มากที่สุด แค่นั้นเอง เราก็จะลดความทุกข์ต่างๆในใจออกไป เพราะถึงเราจะใฝ่คว้าอะไรมากมายแค่ใหน ที่สุดเราก็เหลือแค่ความว่างเปล่า และจากไปอย่างไม่มีอะไรเลยแม้แต่น้อย เหมือนตอนแรกที่เราเกิดมา มากับความว่างเปล่า แล้วทำไมเราถึงจำเป็นต้องอยากได้ อะไรต่ออะไรไม่สิ้นสุด จนลืมไปว่าเรากำลังหายใจอยู่บนความเป็นจริงไม่ใช่ความอยากเหล่านั้น ซักหน่อย เชื่อเถอะว่าเราแค่หลงลืมไป ยึดติดกับอะไรเหล่านั้นแค่ครู่เดียวเท่านั้นเพราะสุดท้ายถึงแม้เราจะได้อะไรต่ออะไรมา วันหนึ่งมันก็จากเราไป และเป็นเช่นนั้นจริงๆ ความรักความเกลียดชังก็เช่นกัน มันเกิดขึ้นแค่ชั่วขณะ และสิ่งที่เราเห็นอยู่เสมอ การเกิด และการตายเกิดขึ้นใช้เวลาแค่ไม่มากนัก แต่ช่วงเวลาของชีวิตเราต้องจมอยู่กับความเจ็บป่วย ไม่ว่าจะป่วยทางกายหรือทางใจ ตลอดช่วงเวลาที่มีชีวิตอยู่จนกว่าจะลาลับไป ทุกคนคงต้องการความสุขมากกว่าความทุกข์ แต่ถ้าเราเจอกับความสุขไม่ช้าความทุกข์ก็คงต้องเกิด อย่างแน่นอน และความทุกข์ก็กินเวลายาวนานกว่าความสุขเสมอๆ แต่ถ้าเรามองข้ามความสุขไป อะไรจะเกิดก็ให้เป็นไปตามเหตุตามผล ไม่ใฝ่หา บางทีเราก็จะได้มีใจที่เพียงพอจนรู้สึกสงบ ไม่สุขไม่ทุกข์อย่างที่เป็นมา มันก็คงจะทำให้ช่วงเวลาของการใช้ชีวิตง่ายขึ้น ก่อนจะจากโลกไป หลายคนอาจจะคิดที่จะทำแต่ทำไม่ได้ หลายคนเข้าใจก็ก้าวผ่านไปด้วยดี แต่สำหรับคนที่ยังคิดไม่ได้หรือไม่เข้าใจ บทความนี้ก็คงพอจะให้ความเข้าใจได้บางส่วนไม่มากก็น้อย ขอให้ทุกคนโชคดี
และไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เราก็ไม่มีโอกาสจะหลีกเลี่ยงทุกอย่างได้ การที่เราสละทุกอย่างแล้ววางตัวอยู่ตรงกลาง นั่นเป็นวิธีเดียวที่เราสามารถลดทอน ความเจ็บปวดออกไป ไม่รัก และไม่เกลียด ไม่ต้องการอะไรจนมากเกินไป หรือแม้แต่เราจะพยายามไม่เพ้อฝันกับสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้น ขอแค่เราอยู่กับปัจจุบันให้มากที่สุด รู้สึกกับลมหายใจ ที่มีอยู่ให้มากที่สุด แค่นั้นเอง เราก็จะลดความทุกข์ต่างๆในใจออกไป เพราะถึงเราจะใฝ่คว้าอะไรมากมายแค่ใหน ที่สุดเราก็เหลือแค่ความว่างเปล่า และจากไปอย่างไม่มีอะไรเลยแม้แต่น้อย เหมือนตอนแรกที่เราเกิดมา มากับความว่างเปล่า แล้วทำไมเราถึงจำเป็นต้องอยากได้ อะไรต่ออะไรไม่สิ้นสุด จนลืมไปว่าเรากำลังหายใจอยู่บนความเป็นจริงไม่ใช่ความอยากเหล่านั้น ซักหน่อย เชื่อเถอะว่าเราแค่หลงลืมไป ยึดติดกับอะไรเหล่านั้นแค่ครู่เดียวเท่านั้นเพราะสุดท้ายถึงแม้เราจะได้อะไรต่ออะไรมา วันหนึ่งมันก็จากเราไป และเป็นเช่นนั้นจริงๆ ความรักความเกลียดชังก็เช่นกัน มันเกิดขึ้นแค่ชั่วขณะ และสิ่งที่เราเห็นอยู่เสมอ การเกิด และการตายเกิดขึ้นใช้เวลาแค่ไม่มากนัก แต่ช่วงเวลาของชีวิตเราต้องจมอยู่กับความเจ็บป่วย ไม่ว่าจะป่วยทางกายหรือทางใจ ตลอดช่วงเวลาที่มีชีวิตอยู่จนกว่าจะลาลับไป ทุกคนคงต้องการความสุขมากกว่าความทุกข์ แต่ถ้าเราเจอกับความสุขไม่ช้าความทุกข์ก็คงต้องเกิด อย่างแน่นอน และความทุกข์ก็กินเวลายาวนานกว่าความสุขเสมอๆ แต่ถ้าเรามองข้ามความสุขไป อะไรจะเกิดก็ให้เป็นไปตามเหตุตามผล ไม่ใฝ่หา บางทีเราก็จะได้มีใจที่เพียงพอจนรู้สึกสงบ ไม่สุขไม่ทุกข์อย่างที่เป็นมา มันก็คงจะทำให้ช่วงเวลาของการใช้ชีวิตง่ายขึ้น ก่อนจะจากโลกไป หลายคนอาจจะคิดที่จะทำแต่ทำไม่ได้ หลายคนเข้าใจก็ก้าวผ่านไปด้วยดี แต่สำหรับคนที่ยังคิดไม่ได้หรือไม่เข้าใจ บทความนี้ก็คงพอจะให้ความเข้าใจได้บางส่วนไม่มากก็น้อย ขอให้ทุกคนโชคดี