พวกเราต่างเข้าใกล้ความสูญเสีย
เมื่อเราเกิดมามีความรู้สึกครบถ้วนมีสัมผัสที่สมบูรณ์ ความเจ็บปวดต่างๆก็จะเกิดขึ้นกับเรา ความรู้สึกต่างเหล่านั้น มันทำร้ายและให้ความทุกข์อยู่ตลอดเวลา ทุกๆครั้งที่แันมองออกไป เบื้องหน้าของฉันมีความแปรเปลี่ยนเต็มไปหมดและทุกๆอย่างที่ฉันเห็นมันก็ต่างเดินเข้าหาความแตกสลายรวมไปถึงตัวฉันเองก็ด้วย มันเป็นแบบนั้น และฉันก็ถามตัวเองอยู่บ่อยๆว่า ตอนเราเข้าใกล้ความตายนั้นเราจะมีความเจ็บปวดขนาดใหน ใจเราจะรู้สึกยังไงขณะที่เรากำลังจะทิ้งทุกอย่างไป สิ่งเหล่านั้นเป็นคำถามที่เกิดขึ้นกับฉันตลอดเวลาและการที่ฉันต้องคิดและรู้สึกกับเรื่องเหล่านี้ มันก็เป็นเรื่องที่แย่มากๆ ฉันเห็นภาพต่างภายใต้จิตสำนึก ว่าเมื่อเราได่ชีวิตเหล่านี้ เราก็มีความเจ็บปวดอยู่เบื้องหน้า มีความตายอยู่เบื้องหน้าและก็คงไม่ต่างกัน ที่ทุกชีวิตก็เป็นแบบนั้น มันแตกต่างกันแค่เพียงรูปแบบของการจากไป เราอาจใช้เวลาแค่เสี้ยววินาทีกับความเจ็บปวดครั้งสุดท้าย หรือหนึ่งวัน หลายๆวัน หรือหลายๆเดือนกับสิ่งนั้น ความเจ็บปวดที่แตกต่างความทุกข์ที่แตกต่าง มันจะทำให้ คนรอบๆตัวก็เดือดร้อนแตกต่างไปเช่นกัน ฉันเห็นความทุกข์ทรมานนั้นและเจ็บปวดแทนพวกเขาฉันรู้สึกได้ถึงความทุกข์ ความสัมพันธ์ เหล่านั้นมอบความทุกข์แก่เราตลอดเวลา คำทุกคำที่ฉันพยายามเขียนมันเป็นตัวแทนของความรู้สึกที่ฉันมี ความคิดทีฉันมี ถึงแม้สิ่งที่ฉันคิดและเขียนมันจะดูเป็นเรื่องที่ไร้สาระในสายตาของผู้คน ถูกมองข้ามและถูกปิดกั้น ไม่ถูกนำเสนอให้ใครเข้าถึง แต่เมื่อสิ่งเหล่านั้นเกิดขึ้น ความจริงเหล่านั้นวนเวียนมาถึง ความรู้สึกและความทุกข์เหล่านั้นก็จะเกิดขึ้นกับทุกชีวิตอย่างที่ฉันได้กล่าวมา ฉันเองไม่รู้หรอกว่าต้นกำเนิดของชีวิตมันเริ่มต้นมาจากที่ใด แต่ที่ฉันรู้คือเมื่อใดที่เรามีองค์ประกอบสมบูรณ์ ทางสัมผัส สิ่งที่ตามมาคือความเจ็บปวด ดังนั้นเมื่อเราจะมอบชีวิตให้แก่ใครเราก็ควรเข้าใจจุดนี้ ในมุมมองของฉันการดำรงอยู่ซึ่งเผ่าพันธุ์นั้นเป็นเรื่องที่ดูไร้สาระ พวกคุณพยายามสืบเชื้อสายและแย่งชิงความเป็นเจ้าของในสิ่งต่างๆ มีความอยากได้ที่ไม่สิ้นสุด ใช่และมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆทุกชีวิตย่อรักสุขเกลียดทุกข์เป็นธรรมดาแต่สิ่งที่คุณสานต่อกันมามันเป็นทุกข์ที่พวกคุณมองข้าม ความตาย และความเจ็บปวดแฝงติดตามมาด้วย ไม่ว่าพวกคุณจะมีความเชื่อแบบใหนแต่ถ้าคุณมีสัมผัส พวกคุณก็หนีไม่พ้นสิ่งที่เรียกว่าความเจ็บปวดและความทุกข์ และไม่ว่าคุณจะอยู่ในรูปแบบชีวิตใด จะเป็นรูปแบบชีวิตที่เล็กมากๆหรือใหญ่โตมากๆ หรือจะความเป็นมนุษย์ก็ตาม สัมผัสที่ติดตัวคุณมาก็จะมอบความทุกข์การสูญเสียให้แก่คุณเช่นกัน เราเกิดอยู่ภายใต้กฏของเวลา และเราก็ปฎิเสธไม่ได้เลย ว่าเวลาจะพัดพาทุกอย่างจากเราไป และมันจะเป็นอย่างนั้นเสมอ การแสวงหาของพวกคุณจึงหาที่สุดไม่ได้ พวกคุณมองหาความแต่ความสุขแต่ความสุขก็ไม่เคยถูกเติมเต็มเลยด้วยซ้ำและมันก็อยู่กับคุณได้ไม่นาน มันจะเเปรเปลี่ยนและจากพวกคุณไปเสมอ ใช่เพราะเวลาจะพัดพามันไป ความสวยงามที่แปรเปลี่ยน สิ่งของที่ทรุดโทรมจะทำให้คุณเบื่อหน่ายและจางคลายไปในที่สุด เราไม่สามรถโอบกอดสิ่งใดด้วยความรู้สึกเหมือนโอบกอดแรกได้ และบางทีเราอาจจะจดจำความรู้สึกเหล่านั้นไม่ได้เลยด้วยซ้ำ เหล่านั้นจึงให้คำตอบกับสิ่งต่างๆรอบตัวเราได้ว่าทำไม เราต้องเจ็บปวดกับสิ่งต่างรอบตัวเราอยู่ตลอดเวลา เพราะทุกอย่างที่มีจุดเริ่มต้นย่อมเดินทางเข้าหาจุดจบ นั่นเอง และถ้าคุณมองหาคำว่านิรันดร์จะจุดเริ่มต้นเหล่านั้น ก็ไม่มีทางหรอกที่พวกคุณจะหามันเจอ เพราะทุกอย่างที่อยู่ภายใต้กฎของเวลาย่อมเดินไปสู่ความเปลี่ยนแปลงจางคลายและดับไปทั้งสิ้น ส่วนคำว่านิรันดร์นั้นก็มีอยู่ แต่อยู่บนจุดสูงสุดอยู่เหนือกฎของเวลา อยู่อยู่เหนือองค์ประกอบทั้งปวง ความนิรันดร์ไม่มีส่วนประกอบของรูปธรรม นามธรรม หรือสัมผัสต่าง ดังนั้นความรู้สึกก็มีอยู่ในสภาวะนิรันดร์ไม่ได้ ตรรกะง่ายๆ เมื่อเราเข้าใจองค์ประกอบของชีวิต ที่ว่า จุดเริ่มต้นทั้งหลายจะถูกเวลาพัดพาไปสู่จุดต้นทั้งสิ้น ดังนั้นจุดเริ่มต้นก็จะไม่มีในคำว่านิรันดร์เข่นกัน ทุกอย่างเป็นแค่สิ่งที่ถูกเราสมมุติขึ้นเพื่อการสื่อสาร แต่ความจริงที่ว่านิรันดร์ก็มีอยู่เช่นกัน มันเพืยงแค่อยู่ในรูปแบบของสภาวะ ที่ว่า ไม่มีจุดเริ่มต้นและไม่มีจดสิ้นสุด และเราก็เข้าถึงสภาวะเหล่านั้นได้เมื่อเราไม่มีความอยากที่จะมีหลังจากการรู้สึกครั้งสุดท้ายของชีวิตว่า ชีวิตนี้มันจบแล้วและฉันก็ไม่เหลือความพอใจที่จะได้มันอีกแล้ว ด้วยความเข้าใจที่ว่าการได้ทุกอย่างมามันคือความทุกข์และความเจ็บปวดและทุกจุดเริ่มต้นย่อมมีปลายทางคือจุดจบเสมอ บทความที่ฉันนำมาแบ่งปันเหล่านี้ใครอ่านและเข้าใจมันแสดงว่าพวกคุณมีปัญญาเข้าถึงที่ฉันจะสื่อ ทุกคนมีความเชื่อที่ปักลงลึกว่า เราจะถึงเป้าหมายด้วยการมุ่งไปข้างหน้าแต่นิรันดร์คือสภาวะที่เข้าถึงได้ด้วยการหยุดและนิ่งสนิท ทุกอย่างเป็นเหตุและผลมันอาจจะยากต่อการเข้าใจ แต่ในกฎและความจริงของธรรมชาติมันเป็นแบบนั้นจริงๆและเกิดขึ้นกับทุกชีวิตบนโลกใบนี้
