5/10/24

 ครั้งนี้เป็นอีกครั้งนึงแล้วสินะกับการตัดสินใจที่เราคิดว่ามันคงจะถูกต้อง ทุกๆสิ่งทุกๆอย่างยังคงเหมือนเดิมความรู้สึกที่เรามีก็ยังคงเดิม ถึงแม้เรื่องราวต่างๆมันจะสร้างบาดแผลให้เรามากมายสักแค่ใหน แต่เราก็ไม่เคยที่จะโทษใครๆ หลายๆเรื่องมันทำให้เราครุ่นคิด จนหลับตาไม่ลง หลายๆเรื่องมันทำให้เราจุกจนพูดออกไปไม่ได้ ไม่มีคนรอบตัวที่เราจะขอคำปรึกษาหรือที่ระบายใดๆ เราทำได้แค่เก็บทุกอย่างเอาไว้ และเพืี่อเซฟ สิ่งดีๆเอาไว้ เราเลยตัดสินใจปล่อยเค้าไป ทั้งที่ในใจเราเจ็บมากที่สุด แต่มันคงจะเป็นทางออกเดียว ที่เราทำได้ 

ทุกๆครั้ง ที่เราต่างคนต่างความคิดจนคุยกันไม่รู้เรื่องทั้งที่เราหวังดี แต่กลับกลายเป็นเหมือนการเอามีดไปกรีดที่ความรู้สึกของเค้า เราไม่รู้ว่าควรทำเช่นไร ในเมื่อความหวังดีและคำพูดของเรากลายเป็นใบมีดที่คอยทิ่มตำเค้าอยู่ ทุกๆครั้ง ถึงแม้ว่าเราเองจะคิดถึงหรือรักเค้ามากมายสักแค่ใหน แต่ทุกคำพูดและการกระทำของเรามันกลับทำร้ายความรู้สึกของเค้าอยู่ตลอดเวลา ดังนั้นเราเองจึงคิดว่าเราควรตัดสินใจที่จะปล่อยเค้าไป เพื่อเซฟความรู้สึกของเค้าเอาไว้ และเราเองจะยอมเป็นคนที่แบกเอาความรู้สึกทุกอย่างไว้แค่คนเดียว ทั้งความเจ็บปวดและความผิดพลาดต่างๆ ที่เกิดขึ้น สุดท้ายนี้เราเองยังยืนยันคำเดิมว่าเค้า คือคนที่เรารักและตามหามาตลอดช่วงระยะเวลา เพียงแต่เราไม่อาจจะรักษาเค้าเอาไว้ได้ และเราเองก็ไม่เคยรู้สึกโกรธเคืองหรือมีอคติใดๆเลยแม้แต่น้อย ทั้งช่วงเวลาที่ผ่านมาจนถึงเวลานี้ เรายังรักเค้าจนสุดหัวใจที่เรามี ถึงแม้ว่าความเป็นไปได้จะไม่หรืออยู่ แต่เราเองก็ยังรู้สึกรักและปรารถนาดี ต่อเค้าเสมอ ขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้น และขอบคุณความสุขและช่วงเวลาดีๆที่เราไม่เคยได้รับจากใครมาก่อน เค้าคือความสุขที่เราเองตามหามาตลอด และยังคงจดจำเอาไว้เสมอ

27/9/24

เพราะคำถามของเธอทำให้เราคิดมากสบสนอีกรอบ

เราไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าเรารู้สึกยังไง ตอนแรกที่เราเจอกัน เราก็ไม่ได้มีเป้าหมายอะไรกับเธอแม่แต่น้อยไม่มีแม้แต่ความคาดหวังหรือความรู้สึกอะไรเลยด้วยซ้ำ ตอนนั้นเราแค่รู้สึกเจ็บและตามหาคำตอบที่เราต้องการ แล้วก็ได้เจอกับเธอ ซึ้งเราก็รู้ว่าเธอเองก็คงไม่ได้รู้สึกอะไร เราแค่คุยกัน แต่พอเราคุยกันเยอะขึ้น เราเริ่มรับรู้เรื่องราวของธอ เราก็เริ่มรู้สึกกับเธอ รู้สึกว่าทำไมผู้หญิงตัวคนเดียวต้องแบกอะไรเอาไว้เยอะเเยะมากมายขนาดนี้ อีกทั้งยังเห็นว่าเธอยังใช้ชีวิตได้ดี โดยไม่ต้องแคร์ใคร ซึ้งมันก็ไม่ต่างจากเรา แต่เธอทำได้ดีกว่าเรา มากๆเธอเข้มแข็งแต่เรากลับอ่อนแอ เพราะแบบนั้นมันททำให้เรารู้สึกว่าเธอคือคนที่มีค่ามากๆ เรารักที่เธอเป็นแบบนั้น เราไม่ได้รักเป็นที่ผลประโยชน์ใดๆ ไม่ได้ต้องการสิ่งใดๆจากตัวเธอเลยสักนิด เราแค่รู้สึกมีความสุขทุกๆครั้ง ที่ได้คุยกัน ไม่ว่าเรื่องเหล่านั้นจะดีหรือไม่ เข้าใจกันหรือไม่ แต่เราก็มีความสุข จนบางครั้ง เราเองก็แอบคิดไปว่าเธอก็คงจะรู้สึกดีๆกับเราบ้าง และบางทีเธอก็คงอยากให้เราเข้าไปเป็นส่วนนึงในชีวิตของเธอ แต่เราก็ไม่เข้าใจอยู่ดีว่าเธอคิดอะไร รู้สึกยังไง มาพักหลังๆเราก็ทำใจได้ว่า มันไม่มีความเป็นไปได้ใดๆ เลยที่เธอจะคิดกับเราแต่ถึงอย่างนั้นเราเองก็ยังรู้สึกกับเธอไม่เคยเปลี่ยน มีความสุขที่ได้คุย กัน ไม่รู้สึกเหงา รู้สึกผูกพันธ์อย่างบอกไม่ถูก แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะเราก็ไม่ได้คาดหวังอะไรเหมือนตอนที่เราเจอกันครั้งเเรกๆ เราแค่อยากทำสิ่งดีๆให้เธอ อยากพูดคุยกับเธอก็แค่นั้น ส่วนเรื่องอื่นๆ เราเชื่อว่ามันไม่มีทางที่จะเป็นไปได้อยู่แล้ว เราแค่อยากให้ความรู้สึกผูกพันธ์แบบนี้มันคงอยู่ เพราะเรามีความสุขกับมัน แต่พอเธอตั้งคำถามว่าเราคิดยังไงกับเธอ เราเองก็ไม่รู้จะตอบยังไง เราแค่รู้สึกรักและผูกพันธ์กับเธอ เรารู้สึกแค่นั้นจริงๆ