วันเสาร์ที่ 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2568

ถึงเวลาจะผ่านไปนานแค่ใหนเราก็ยัง รู้สึกดีกับเธอเสมอ ถึงหลายๆอย่างเราจะเข้ากันไม่ได้แต่เราก็ยังอยากมีเธออยู่ในชีวิต ทุกๆวันเรายังคงคิดถึงเธอ ตั้งแต่ครั้งแรกที่เราเริ่มรู้จักเธอ และได้เจอกัน หัวใจของเราก็ยังคอยคิดถึงอยู่อย่างนั้น ไม่มีเหตุผลว่าทำไม หลายๆครั้งที่เราอยากจะลืมเธอให้ได้เพราะความรู้สึกที่ไม่เหมือนกันระหว่างเธอกับเรา แต่แล้วเราก็แพ้ต่อความคิดถึงของตัวเองอยู่ดี เพราะเราไม่ใช่คนที่ตกหลุมรักใครง่ายๆ แต่สำหรับเธอตั้งแต่แว็บเรียกที่เจอกัน เราก็รู้สึกผูกพันธ์ คุ้นเคย เหมือนกับเราเคยรู้จักกันมาก่อน ถึงเธอเองจะไม่ได้รู้สึกแบบนั้น แต่สำหรับเราแล้วมันเป็นสิ่งที่พิเศษมากๆ ถึงตอนนี้เรื่องราวที่เกิดขึ้นต่างๆนาๆมันทำให้เธอไม่อยากจะพูดคุยกับเราอีกแล้ว แต่ตัวเราเองก็ยังคง ไม่เปลี่ยนไป  ยังคิดถึงและเป็นห่วง ยังปรารถนาดี กับเธอเหมือนเดิม